Życie Modiglianiego to metafora tragicznego losu artysty przeklętego – skupionego na sztuce, bezkompromisowego outsidera niezrozumianego i niedocenionego przez otoczenie.
Gdyby nie przedwczesna śmierć, zapewne doczekałby się sławy i majątku.
Jego portrety i akty, zainspirowane modną na początku XX stulecia rzeźbą afrykańską, nasycone silnym ładunkiem smutku i wyobcowania, porywają kunsztem i siłą wyrazu.
Wykreowana przez niego malarska rzeczywistość z jednej strony wydaje się bliska sztuce tradycyjnej, z drugiej, dotrzymuje kroku poszukiwaniom eksperymentatorów początku ubiegłego wieku.