Trochę lat już upłynęło, od kiedy Lech Wałęsa został prezydentem Polski. Był to czas burzliwy, który często swoimi zachowaniami wywoływał bohater powieści Lech Wałęsa. Danuto nie chcem, ale muszem autorstwa Bolesława Ligęzy.
Nadal zadajemy sobie pytanie: Czy Lech Wałęsa miał ambicje zostać bohaterem niepodległej Polski? A może zmusił go do tego niepowtarzalny splot przypadków?
Czy to prawda, że nigdy nie zdarzyło mu się uklęknąć przed małżonką Danutą, mówiącą w wywiadach o własnym widzeniu świata, tajemnicach i marzeniach, które zamierza teraz realizować.
Czym tak naprawdę Lech Wałęsa naraził się wielu swoim przyjaciołom z czasów tworzenia Solidarności?
Na te i inne pytania odpowiedzi szuka autor książki. Powieść stanowi komentarz, wyrażony męskim głosem, na kontrowersyjne słowa Danuty Wałęsy. Była pierwsza dama pozostawia w nich magię niewyjaśnionych sekretów i celowych niedopowiedzeń; tę przestrzeń Bolesław Ligęza wypełnia z beletrystycznym zacięciem, snując fabułę z punktu widzenia dziennikarza, który zaskoczył rodzinę Wałęsów podczas wakacji na Mazurach.
Przeprowadzany niespodziewanie wywiad-rzeka, którego tak naprawdę nie było (autor w swojej powieści posłużył się pewnym fortelem, co należy mu wybaczyć), staje się pretekstem, by zagłębić się w historii mniej i bardziej odległej, oraz skłania do nieoczekiwanych odkryć i dowcipnych wycieczek myślowych. Dzięki temu powieść czyta się z przyjemnością, jednym tchem, odnosząc przy tym wrażenie, że nawet jeśli jej bohater-narrator to cwaniak i degenerat, to z całą pewnością nie brakuje mu dystansu do siebie, polotu, ani poczucia humoru. Książka ma żywą i ciekawą fabułę i aktywnie włącza się w dyskusję, którą znowu wywołał Lech Wałęsa, domagając się debaty w IPN na temat niesłusznego posądzania go o to, że był agentem Bolkiem. Autor z humorem opisuje, jak mogło wyglądać przesłuchanie „legendy Solidarności” i z tej lektury wynika, że mimo wielu zastrzeżeń do działań Lecha Wałęsy przed i po zakończeniu prezydentury, wierzy w jego niewinność i w to, że w czasach, które doprowadziły do upadku systemu totalitarnego w Polsce nie wszyscy byli donosicielami. A jak było naprawdę? To wie tylko sam bohater książki.