Ana Ristović (ur. w 1972 r.) jest znaną i utytułowaną serbską poetką, prozaiczką i tłumaczką szerzej nieznaną polskiemu czytelnikowi. Wydała dziesięć tomów poetyckich, które tłumaczone były m.in. na angielski, niemiecki, słowacki i słoweński. Jako tłumaczka na język serbski przekładała wiersze Marka Stranda, Margaret Atwood, Teda Hughesa czy Tadeusza Różewicza.
Tom wierszy Śmieci z kosmosu (oryginalne wydanie z 2013) w przekładzie Miłosza Waligórskiego trafia w ręce polskiego czytelnika w specyficznym czasie wzmożonej koniunktury na tzw. literaturę odpadkową (pochylającą się nad nadprodukcją dóbr i zanieczyszczeniem świata), choć w jej poezji odpadki mają inny, szerszy, bardziej metaforyczny charakter. W swoich tekstach Ristović przedstawia rzeczywistość jako siedlisko chaosu, które można zrozumieć dzięki wolnej woli, przygląda się osobom wykluczonym, „z marginesu”. Między słowami można wyczuć nostalgię za starymi czasami, lęk przed nieposkromionym rozwojem cywilizacji i tym samym… zanikiem poezji.