Antologia słowackiej prozy to szerokie spektrum poznawcze życia w tym kraju, dawniej i dziś. Na kanwie spraw codziennych, autorzy wprowadzają czytelnika w zawiły świat konkretnego człowieka na konkretnym tle (Martin Vlado), dokonują retrospekcji życia jednostki (Mária Bátorová), czasami z rodzinną intymnością na tle historycznym (Ľudovít Petraško), w realiach środowiska, w którym przyszło żyć bohaterom ich prozy. Poznajemy próby i sposoby radzenia sobie z tajemnicą własnego ego i wypływającymi z podświadomości pragnieniami (Jana Bodnárová, Helena Dvořáková, Jana Juráňová), jesteśmy świadkami analiz wartości społecznych, priorytetów i światopoglądu (Radovan Brenkus), jak i admirowania niezwykłych ludzi czasami wręcz za sprawą głębokiego uczucia rodzinnego (Etela Farkašová). Uzmysławiamy sobie zależności i konflikty między pokoleniami (Rút Lichnerová) w zderzeniu z, czasami brutalną rzeczywistością. Fragmenty prozy traktują o zawiłościach losów ludzkich i stosunku jednostki do rzeczywistości (Peter Karpinský), bądź za parawanem humoru wnoszą do literatury wielkie ludzkie dramaty (Eva Maliti Fraňová), wewnętrzne sprzeczności oraz niewiarygodne sploty okoliczności na pełnej przeszkód drodze do samorealizacji. Autorzy starają się swoje percepcje przedstawić w sposób artystyczny, filozoficzny, czasami bezpośredni, chociaż nie banalny, gdyż zawsze literacko dojrzały. Kontakt z prozą słowacką dzięki tym właśnie jedenastu autorom to nie tylko możliwość odkrycia jej wartości literackich, zrozumienia i porównania literatury sąsiadujących ze sobą krajów, ale przede wszystkim głębokie przeżycie dla czytelnika, który sięgnie po Portrety z bliska.