Teoria tego brzegu to zbiór wierszy wieloznacznych, inspirujących, trudnych do zaszufladkowania, przesyconych intymnością, wrażliwością i skupioną obserwacją świata. Znajdziemy w nim to, co skłania nas do wejścia w świat literatury, a więc przede wszystkim kalejdoskop barw ludzkiego życia. Adam Granacki pisze o wierze, nadziei, miłości, przemijaniu i bliskości ukochanej osoby. Jego teksty emanują emocjami, tętnią zmysłowością, delikatnością i czułością, otwierając przed nami przestrzeń wyjątkowych, niezapomnianych doświadczeń. Teoria tego brzegu jest w pewnym sensie pamiętnikiem autora, w którym zapisane zostały nostalgiczne kadry z dalszej i całkiem bliskiej przeszłości, wrażenia zarejestrowane w pamięci zmysłów i obrazy osób, których już nie ma.